litteratura
Latin
Etymology
From littera (“letter”), from Etruscan, from Ancient Greek διφθέρᾱ (diphthérā, “tablet”). Further etymology uncertain.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [lɪt.tɛ.raːˈtuː.ra]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lit̪.t̪e.raˈt̪uː.ra]
Noun
litterātūra f (genitive litterātūrae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | litterātūra | litterātūrae |
| genitive | litterātūrae | litterātūrārum |
| dative | litterātūrae | litterātūrīs |
| accusative | litterātūram | litterātūrās |
| ablative | litterātūrā | litterātūrīs |
| vocative | litterātūra | litterātūrae |
Descendants
- Catalan: literatura
- Corsican: litteratura, littiratura
- → English: literature
- French: littérature
- Friulian: leterature
- Galician: literatura
- → German: Literatur
- Italian: letteratura
- Lombard: leteradura, letteradura
- Norman: littéthatuthe (Jersey)
- Occitan: literatura
- Piedmontese: leteratura, literatura
- Portuguese: literatura
- Romanian: literatură
- → Russian: литерату́ра (literatúra)
- Spanish: literatura
- → Turkish: literatür
References
- “litteratura”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “litteratura”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- litteratura in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- litteratura in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
Portuguese
Noun
litteratura f (plural litteraturas)
- obsolete spelling of literatura