litterosus
Latin
Etymology
From litterae (“letters, learning”) + -ōsus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [lɪt.tɛˈroː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lit̪.t̪eˈrɔː.s̬us]
Adjective
litterōsus (feminine litterōsa, neuter litterōsum, comparative litterōsior, superlative litterōsissimus); first/second-declension adjective
- (hapax legomenon) cultured, learned
- C.E. 4th C., Nonius Marcellus (author), W. M. Lindsay (editor), Dē compendiōsā doctrīnā (1903), page 193:
- Litterōsus, litterātus. Cassius Hēmīna Annālium lib. III: 'homō merē litterōsus'.
- Litterōsus means cultured. Cassius Hemina in the third book of the Annals: 'a man wholly cultured'.
- Litterōsus, litterātus. Cassius Hēmīna Annālium lib. III: 'homō merē litterōsus'.
- C.E. 4th C., Nonius Marcellus (author), W. M. Lindsay (editor), Dē compendiōsā doctrīnā (1903), page 193:
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | litterōsus | litterōsa | litterōsum | litterōsī | litterōsae | litterōsa | |
| genitive | litterōsī | litterōsae | litterōsī | litterōsōrum | litterōsārum | litterōsōrum | |
| dative | litterōsō | litterōsae | litterōsō | litterōsīs | |||
| accusative | litterōsum | litterōsam | litterōsum | litterōsōs | litterōsās | litterōsa | |
| ablative | litterōsō | litterōsā | litterōsō | litterōsīs | |||
| vocative | litterōse | litterōsa | litterōsum | litterōsī | litterōsae | litterōsa | |
See also
References
- “litterosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- litterosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.