liturgicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek λειτουργικός (leitourgikós). By surface analysis, lītūrgia + -icus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [liːˈtuːr.ɡɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [liˈt̪ur.d͡ʒi.kus]
Adjective
lītūrgicus (feminine lītūrgica, neuter lītūrgicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | lītūrgicus | lītūrgica | lītūrgicum | lītūrgicī | lītūrgicae | lītūrgica | |
genitive | lītūrgicī | lītūrgicae | lītūrgicī | lītūrgicōrum | lītūrgicārum | lītūrgicōrum | |
dative | lītūrgicō | lītūrgicae | lītūrgicō | lītūrgicīs | |||
accusative | lītūrgicum | lītūrgicam | lītūrgicum | lītūrgicōs | lītūrgicās | lītūrgica | |
ablative | lītūrgicō | lītūrgicā | lītūrgicō | lītūrgicīs | |||
vocative | lītūrgice | lītūrgica | lītūrgicum | lītūrgicī | lītūrgicae | lītūrgica |