lixivus

Latin

Etymology

From lixa (lye, lye ashes) +‎ -īvus.

Pronunciation

Adjective

lixīvus (feminine lixīva, neuter lixīvum); first/second-declension adjective

  1. made into lye

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative lixīvus lixīva lixīvum lixīvī lixīvae lixīva
genitive lixīvī lixīvae lixīvī lixīvōrum lixīvārum lixīvōrum
dative lixīvō lixīvae lixīvō lixīvīs
accusative lixīvum lixīvam lixīvum lixīvōs lixīvās lixīva
ablative lixīvō lixīvā lixīvō lixīvīs
vocative lixīve lixīva lixīvum lixīvī lixīvae lixīva

Derived terms

Descendants

  • Insular Romance:
    • Sardinian: lessía, léssia, liscia, líscia, lissa, lissia, líssia, líssiba
  • Balkano-Romance:
  • Italo-Dalmatian:
  • Rhaeto-Romance:
  • Gallo-Italic:
    • Lombard: lissia, líssia
    • Piedmontese: lëssia, lsia, alsia, lissia, rsia
  • Northern Gallo-Romance:
    • Franco-Provençal: léssiu
    • Old French: lessif, lissive
  • Southern Gallo-Romance:
    • Catalan: lleixiu
    • Occitan: lessiu (most dialects)
      Gascon: leishiva, leishiu, lishiu
      Limousin: lessiva
      Provençal: leissiu, lissiu
      Vivaro-Alpine: leissiu
  • Ibero-Romance:
    • Aragonese:
      Ansotano: lexiva
      Belsetán: lixiva leixiva
      Benasqués: lleixiga
      Cheso: lexiva
      Chistabín: leixiva
      Tensino: lexía
    • Spanish: lejía, lejío
  • Borrowings:

References

  • lixivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lixivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.