| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
lohduttamisensa
|
lohduttamisensa
|
| accusative
|
nom.
|
lohduttamisensa
|
lohduttamisensa
|
| gen.
|
lohduttamisensa
|
| genitive
|
lohduttamisensa
|
lohduttamistensa lohduttamisiensa
|
| partitive
|
lohduttamistaan lohduttamistansa
|
lohduttamisiaan lohduttamisiansa
|
| inessive
|
lohduttamisessaan lohduttamisessansa
|
lohduttamisissaan lohduttamisissansa
|
| elative
|
lohduttamisestaan lohduttamisestansa
|
lohduttamisistaan lohduttamisistansa
|
| illative
|
lohduttamiseensa
|
lohduttamisiinsa
|
| adessive
|
lohduttamisellaan lohduttamisellansa
|
lohduttamisillaan lohduttamisillansa
|
| ablative
|
lohduttamiseltaan lohduttamiseltansa
|
lohduttamisiltaan lohduttamisiltansa
|
| allative
|
lohduttamiselleen lohduttamisellensa
|
lohduttamisilleen lohduttamisillensa
|
| essive
|
lohduttamisenaan lohduttamisenansa
|
lohduttamisinaan lohduttamisinansa
|
| translative
|
lohduttamisekseen lohduttamiseksensa
|
lohduttamisikseen lohduttamisiksensa
|
| abessive
|
lohduttamisettaan lohduttamisettansa
|
lohduttamisittaan lohduttamisittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
lohduttamisineen lohduttamisinensa
|