lokativ

See also: Lokativ


Czech

Etymology

Borrowed from Latin locātīvus, from locus.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈlokatɪf]
  • IPA(key): [ˈlokatiːf]

Noun

lokativ m inan

  1. locative, locative case
    Synonyms: lokál, šestý pád, místník

Declension

Further reading

Danish

Etymology

From Latin locātīvus.

Noun

lokativ c (singular definite lokativen, plural indefinite lokativer)

  1. (grammar) locative

Declension

Declension of lokativ
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lokativ lokativen lokativer lokativerne
genitive lokativs lokativens lokativers lokativernes

References

Norwegian Bokmål

Noun

lokativ m (definite singular lokativen, indefinite plural lokativer, definite plural lokativene)

  1. (grammar) locative case

Serbo-Croatian

Etymology

From Latin locativus.

Pronunciation

  • IPA(key): /lôkatiːʋ/
  • Hyphenation: lo‧ka‧tiv

Noun

lȍkatīv m inan (Cyrillic spelling ло̏катӣв)

  1. (grammar) the locative case

Declension

Declension of lokativ
singular plural
nominative lokativ lokativi
genitive lokativa lokativa
dative lokativu lokativima
accusative lokativ lokative
vocative lokative lokativi
locative lokativu lokativima
instrumental lokativom lokativima

References

  • lokativ”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Slovene

Pronunciation

  • IPA(key): /lóːkatiʋ/

Noun

lọ̑kativ m inan

  1. (grammar) locative case
    Synonym: mestnik

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Further reading

  • lokativ”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025