lokomocigar
Ido
Etymology
From lokomocar (“to move from place to place”) + -igar.
Verb
lokomocigar (present tense lokomocigas, past tense lokomocigis, future tense lokomocigos, imperative lokomocigez, conditional lokomocigus)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | lokomocigar | lokomocigir | lokomocigor | ||||
| tense | lokomocigas | lokomocigis | lokomocigos | ||||
| conditional | lokomocigus | — | — | ||||
| imperative | lokomocigez | — | — | ||||
| adjective active participle | lokomociganta | lokomociginta | lokomocigonta | ||||
| adverbial active participle | lokomocigante | lokomociginte | lokomocigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | lokomociganto | lokomociginto | lokomocigonto | |||
| plural | lokomociganti | lokomociginti | lokomocigonti | ||||
| adjective passive participle | lokomocigata | lokomocigita | lokomocigota | ||||
| adverbial passive participle | lokomocigate | lokomocigite | lokomocigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | lokomocigato | lokomocigito | lokomocigoto | |||
| plural | lokomocigati | lokomocigiti | lokomocigoti | ||||