longipinnis
Latin
Etymology
New Latin; from longus (“long”) + pinna (“feather, fin, wing”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫɔŋ.ɡɪˈpɪn.nɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lon̠ʲ.d͡ʒiˈpin.nis]
Adjective
longipinnis (neuter longipinne); third-declension two-termination adjective
- alternative form of longipennis
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | longipinnis | longipinne | longipinnēs | longipinnia | |
| genitive | longipinnis | longipinnium | |||
| dative | longipinnī | longipinnibus | |||
| accusative | longipinnem | longipinne | longipinnēs longipinnīs |
longipinnia | |
| ablative | longipinnī | longipinnibus | |||
| vocative | longipinnis | longipinne | longipinnēs | longipinnia | |
Derived terms
Derived terms
- Brycinus longipinnis
- Corydoras longipinnis
- Garra longipinnis
- Trichogenes longipinnis