luź
See also: Appendix:Variations of "luz"
Lower Sorbian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ľudъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈluɕ/
- Rhymes: -uɕ
- Syllabification: luź
Noun
luź m anim (diminutive luźk)
- human
- 2007 April 4, E. Schutt, “Jatšowny mark w Slěpem”, in Nowy Casnik[1], volume 59, number 14, page 7:
- Luźe su pśijěli z Chóśebuza, Barlinja a Drježdźan.
- People drove in from Cottbus, Berlin, and Dresden.
Declension
Declension of luź
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominative | luź | luźa | luźe |
| Genitive | luźa | luźowu | luźow |
| Dative | luźoju | luźoma | luźam |
| Accusative | luźa | luźowu | luźe, luźow |
| Instrumental | luźom | luźoma | luźami |
| Locative | luźu | luźoma | luźach |
Synonyms
- cłowjek (literary)
Derived terms
- ludski
- luźecy
- luźick
- luźižrack
Further reading
- Muka, Arnošt (1921, 1928) “luź”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
- Starosta, Manfred (1999) “luź”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag