lubricatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lūbricō
Participle
lūbricātus (feminine lūbricāta, neuter lūbricātum); first/second-declension participle
- lubricated; having been made slippery
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lūbricātus | lūbricāta | lūbricātum | lūbricātī | lūbricātae | lūbricāta | |
| genitive | lūbricātī | lūbricātae | lūbricātī | lūbricātōrum | lūbricātārum | lūbricātōrum | |
| dative | lūbricātō | lūbricātae | lūbricātō | lūbricātīs | |||
| accusative | lūbricātum | lūbricātam | lūbricātum | lūbricātōs | lūbricātās | lūbricāta | |
| ablative | lūbricātō | lūbricātā | lūbricātō | lūbricātīs | |||
| vocative | lūbricāte | lūbricāta | lūbricātum | lūbricātī | lūbricātae | lūbricāta | |