ludicrus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɫuː.dɪ.krʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈluː.d̪i.krus]
Adjective
lūdicrus (feminine lūdicra, neuter lūdicrum); first/second-declension adjective
- alternative form of lūdicer
- For quotations using this term, see Citations:ludicrus.
Usage notes
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lūdicer lūdicrus |
lūdicra | lūdicrum | lūdicrī | lūdicrae | lūdicra | |
| genitive | lūdicrī | lūdicrae | lūdicrī | lūdicrōrum | lūdicrārum | lūdicrōrum | |
| dative | lūdicrō | lūdicrae | lūdicrō | lūdicrīs | |||
| accusative | lūdicrum | lūdicram | lūdicrum | lūdicrōs | lūdicrās | lūdicra | |
| ablative | lūdicrō | lūdicrā | lūdicrō | lūdicrīs | |||
| vocative | lūdicre | lūdicra | lūdicrum | lūdicrī | lūdicrae | lūdicra | |
References
- “ludicrus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ludicrus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- the dramatic art: ars ludicra (De Or. 2. 20. 84)
- the dramatic art: ars ludicra (De Or. 2. 20. 84)
- William Dwight Whitney, Benjamin E[li] Smith, editors (1911), “ludicrous”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., →OCLC.