lutarius
Latin
Etymology
Ultimately from lutum (“mud”) + -arius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫʊˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [luˈt̪aː.ri.us]
Adjective
lutārius (feminine lutāria, neuter lutārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | lutārius | lutāria | lutārium | lutāriī | lutāriae | lutāria | |
genitive | lutāriī | lutāriae | lutāriī | lutāriōrum | lutāriārum | lutāriōrum | |
dative | lutāriō | lutāriae | lutāriō | lutāriīs | |||
accusative | lutārium | lutāriam | lutārium | lutāriōs | lutāriās | lutāria | |
ablative | lutāriō | lutāriā | lutāriō | lutāriīs | |||
vocative | lutārie | lutāria | lutārium | lutāriī | lutāriae | lutāria |
Descendants
- English: lutarious
References
- “lutarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lutarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.