luxuriatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lū̆xuriō (“be luxuriant”).
Participle
lū̆xuriātus (feminine lū̆xuriāta, neuter lū̆xuriātum); first/second-declension participle
- luxuriant, rank, having become luxuriant.
- swollen, enlarged, having grown rapidly.
- revelled, having become wanton or licentious.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lū̆xuriātus | lū̆xuriāta | lū̆xuriātum | lū̆xuriātī | lū̆xuriātae | lū̆xuriāta | |
| genitive | lū̆xuriātī | lū̆xuriātae | lū̆xuriātī | lū̆xuriātōrum | lū̆xuriātārum | lū̆xuriātōrum | |
| dative | lū̆xuriātō | lū̆xuriātae | lū̆xuriātō | lū̆xuriātīs | |||
| accusative | lū̆xuriātum | lū̆xuriātam | lū̆xuriātum | lū̆xuriātōs | lū̆xuriātās | lū̆xuriāta | |
| ablative | lū̆xuriātō | lū̆xuriātā | lū̆xuriātō | lū̆xuriātīs | |||
| vocative | lū̆xuriāte | lū̆xuriāta | lū̆xuriātum | lū̆xuriātī | lū̆xuriātae | lū̆xuriāta | |