luxuriosus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫuːk.sʊ.riˈoː.sʊs], [ɫʊk.sʊ.riˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [luk.su.riˈɔː.s̬us]
Adjective
lū̆xuriōsus (feminine lū̆xuriōsa, neuter lū̆xuriōsum, comparative lū̆xuriōsior); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lū̆xuriōsus | lū̆xuriōsa | lū̆xuriōsum | lū̆xuriōsī | lū̆xuriōsae | lū̆xuriōsa | |
| genitive | lū̆xuriōsī | lū̆xuriōsae | lū̆xuriōsī | lū̆xuriōsōrum | lū̆xuriōsārum | lū̆xuriōsōrum | |
| dative | lū̆xuriōsō | lū̆xuriōsae | lū̆xuriōsō | lū̆xuriōsīs | |||
| accusative | lū̆xuriōsum | lū̆xuriōsam | lū̆xuriōsum | lū̆xuriōsōs | lū̆xuriōsās | lū̆xuriōsa | |
| ablative | lū̆xuriōsō | lū̆xuriōsā | lū̆xuriōsō | lū̆xuriōsīs | |||
| vocative | lū̆xuriōse | lū̆xuriōsa | lū̆xuriōsum | lū̆xuriōsī | lū̆xuriōsae | lū̆xuriōsa | |
Derived terms
Descendants
References
- “luxuriosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “luxuriosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- luxuriosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.