lynur
Faroese
Etymology
From Old Norse hlynr, from Proto-Germanic *hluniz (“maple”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈliːnʊɹ/
- Rhymes: -iːnʊɹ
- Homophone: linur
Noun
lynur m (genitive singular lyns, plural lynir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | lynur | lynurin | lynir | lynirnir |
| accusative | lyn | lynin | lynir | lynirnar |
| dative | lyni | lyninum | lynum | lynunum |
| genitive | lyns | lynsins | lyna | lynanna |