mâniecitură

Romanian

Etymology

From mâniecie +‎ -tură.

Noun

mâniecitură f (plural mâniecituri)

  1. insult

Declension

Declension of mâniecitură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative mâniecitură mâniecitura mânieciture mânieciturele
genitive-dative mânieciture mânieciturei mânieciture mânieciturelor
vocative mâniecitură, mâniecituro mânieciturelor

References

  • mâniecitură in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN