mångfaldiga

Swedish

Etymology

From mångfaldig (manifold) +‎ -a. Cognate of Icelandic margfalda, Old English maniġfealdian.

Verb

mångfaldiga (present mångfaldigar, preterite mångfaldigade, supine mångfaldigat, imperative mångfaldiga)

  1. to manifold, to multiply (increase in number)

Conjugation

Conjugation of mångfaldiga (weak)
active passive
infinitive mångfaldiga mångfaldigas
supine mångfaldigat mångfaldigats
imperative mångfaldiga
imper. plural1 mångfaldigen
present past present past
indicative mångfaldigar mångfaldigade mångfaldigas mångfaldigades
ind. plural1 mångfaldiga mångfaldigade mångfaldigas mångfaldigades
subjunctive2 mångfaldige mångfaldigade mångfaldiges mångfaldigades
present participle mångfaldigande
past participle mångfaldigad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Adjective

mångfaldiga

  1. inflection of mångfaldig:
    1. definite singular
    2. plural

References