mæki
Faroese
Etymology
From Old Norse mækir, from Proto-Germanic *mēkijaz.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɛaːʰt͡ʃɪ]
- Rhymes: -ɛaːʰt͡ʃɪ
- Homophone: maki
Noun
mæki m (genitive singular mæka, plural mækar)
- (poetic) sword
Declension
| m1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mæki | mækin | mækar | mækarnir |
| accusative | mæka | mækan | mækar | mækarnar |
| dative | mæka | mækanum | mækum | mækunum |
| genitive | mæka | mækans | mæka | mækanna |
Related terms
Old Norse
Noun
mæki
- accusative/dative singular of mækir