mættur

Icelandic

Participle

mættur

  1. past participle of mæta

Adjective

mættur (not comparable)

  1. present, here
    Ég er mættur!
    I'm here!

Declension

Positive forms of mættur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative mættur mætt mætt
accusative mættan mætta
dative mættum mættri mættu
genitive mætts mættrar mætts
plural masculine feminine neuter
nominative mættir mættar mætt
accusative mætta
dative mættum
genitive mættra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative mætti mætta mætta
acc/dat/gen mætta mættu
plural (all-case) mættu