mënd

See also: mend

Albanian

Etymology 1

Borrowed through Vulgar Latin from Latin mōmentum.[1]

Noun

mënd m (plural mënde, definite mëndi, definite plural mëndet)

  1. moment
    Synonym: moment
Declension
Declension of mënd
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative mënd mëndi mënde mëndet
accusative mëndin
dative mëndi mëndit mëndeve mëndeve
ablative mëndesh

Etymology 2

From Proto-Albanian *mand-, from Proto-Albanian *manzda, nasal present of Proto-Albanian *mazdnja (“to feed, fatten”) (modern maj);[2] alternatively from *mh̥₂-n-d-,[3] also a nasal present of *mh̥₂dnje/o (modern maj). More at maj.

Verb

mënd (aorist mënda, participle mëndur)

  1. to feed
  2. to suckle
Conjugation
Standard Albanian conjugation of mënd (active voice)

  • Show compound tenses:  

participle mëndur
gerund duke mëndur
infinitive për të mëndur
singular plural
1st pers. 2nd pers. 3rd pers. 1st pers. 2nd pers. 3rd pers.
indicative present mënd mënd mënd mëndim mëndni mëndin
imperfect mëndja mëndje mëndte mëndnim mëndnit mëndnin
aorist mënda mënde mëndi mëndëm mëndët mëndën
perfect kam mëndur ke mëndur ka mëndur kemi mëndur keni mëndur kanë mëndur
past perfect kisha mëndur kishe mëndur kishte mëndur kishim mëndur kishit mëndur kishin mëndur
aorist II pata mëndur pate mëndur pati mëndur patëm mëndur patët mëndur patën mëndur
future1 do të mënd do të mëndësh do të mëndë do të mëndim do të mëndni do të mëndin
future perfect2 do të kem mëndur do të kesh mëndur do të ketë mëndur do të kemi mëndur do të keni mëndur do të kenë mëndur
subjunctive present të mënd të mëndësh të mëndë të mëndim të mëndni të mëndin
imperfect të mëndja të mëndje të mëndte të mëndnim të mëndnit të mëndnin
perfect të kem mëndur të kesh mëndur të ketë mëndur të kemi mëndur të keni mëndur të kenë mëndur
past perfect të kisha mëndur të kishe mëndur të kishte mëndur të kishim mëndur të kishit mëndur të kishin mëndur
conditional1, 2 imperfect do të mëndja do të mëndje do të mëndte do të mëndnim do të mëndnit do të mëndnin
past perfect do të kisha mëndur do të kishe mëndur do të kishte mëndur do të kishim mëndur do të kishit mëndur do të kishin mëndur
optative present mëndsha mëndsh mëndtë mëndshim mëndshi mëndshin
perfect paça mëndur paç mëndur pastë mëndur paçim mëndur paçit mëndur paçin mëndur
admirative present mëndkam mëndke mëndka mëndkemi mëndkeni mëndkan
imperfect mëndkësha mëndkëshe mëndkësh mëndkëshim mëndkëshit mëndkëshin
perfect paskam mëndur paske mëndur paska mëndur paskemi mëndur paskeni mëndur paskan mëndur
past perfect paskësha mëndur paskëshe mëndur paskësh mëndur paskëshim mëndur paskëshit mëndur paskëshin mëndur
imperative present — mënd — — mëndni —
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect
Derived terms

References

  1. ^ Orel, Vladimir E. (1998) “mënd”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 260
  2. ^ Orel, Vladimir E. (1998) “mënd”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 260
  3. ^ Demiraj, Bardhyl (1997) Albanische Etymologien: Untersuchungen zum albanischen Erbwortschatz [Albanian Etymologies: […]] (Leiden Studies in Indo-European; 7)‎[1] (in German), Amsterdam, Atlanta: Rodopi, page 265
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.