míla
See also: Appendix:Variations of "mila"
Icelandic
Noun
míla f (genitive singular mílu, nominative plural mílur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | míla | mílan | mílur | mílurnar |
| accusative | mílu | míluna | mílur | mílurnar |
| dative | mílu | mílunni | mílum | mílunum |
| genitive | mílu | mílunnar | mílna | mílnanna |
Lakota
Noun
míla
Phalura
Etymology
From Sanskrit मिलति (milati, “meets, encounters”).
Pronunciation
- IPA(key): /míla/
Verb
míla (intransitive, Perso-Arabic spelling مِلہ)
- to argue, fight, quarrel
Inflection
L:cons (Prs): miláanu, (Pfv): milílu, (Cv): milí, (Imp): milá
References
- Henrik Liljegren, Naseem Haider (2011) “míla”, in Palula Vocabulary (FLI Language and Culture Series; 7)[1], Islamabad, Pakistan: Forum for Language Initiatives, →ISBN
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “míla”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press