mówięcy

From mówić +‎ -ęcy. First attested in the middle of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɔːvʲæ̃t͡sʲiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /movʲæ̃t͡sʲi/

mówięcy

1. spoken
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 496:

     Myly Iesukrisczye..., prosą czyebye, nye chodzy do Ierusalem v ten czvartek, boczyem vyelye zlego slyschala o tobye movyączy

     [Miły Jesukryście..., proszę ciebie, nie chodzi do Jerusalem w ten czwartek, bociem wiele złego słyszała o tobie mowięcy]

• Polish: mówiący

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mówięcy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• (Middle Polish) IPA^(key): /moˈvjɛ̃.t͡sɨ/

mówięcy (active adjectival)

1. Middle Polish form of mówiący; active adjectival participle of mówić