mönkään

Finnish

Etymology

Superficially an illative singular, but the base word and its etymology is unknown. Perhaps akin to dialectal myngätä, mönkiä (to rummage), which are probably akin to mönkiä (to crawl).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmøŋkæːn/, [ˈmø̞ŋk̟æːn]
  • Rhymes: -øŋkæːn
  • Syllabification(key): mön‧kään
  • Hyphenation(key): mön‧kään

Adverb

mönkään

  1. only used in mennä mönkään

Further reading