múrur
See also: murur
Faroese
Etymology
From Old Norse múrr, from Latin mūrus.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmʉuːɹʊɹ/
- Rhymes: -ʉuːɹʊɹ
Noun
múrur m (genitive singular múrs, plural múrar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | múrur | múrurin | múrar | múrarnir |
| accusative | múr | múrin | múrar | múrarnar |
| dative | múri | múrinum | múrum | múrunum |
| genitive | múrs | múrsins | múra | múranna |
Derived terms
- múrsteinur