Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مجتهد (müctehid), from Arabic مُجْتَهِد (mujtahid).
Pronunciation
Noun
müçtehit (definite accusative müçtehidi, plural müçtehitler)
- (Islam) mujtahid (a lawyer entitled to exercise ijtihad)
Declension
Declension of müçtehit
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
müçtehit
|
müçtehitler
|
| definite accusative
|
müçtehidi
|
müçtehitleri
|
| dative
|
müçtehide
|
müçtehitlere
|
| locative
|
müçtehitte
|
müçtehitlerde
|
| ablative
|
müçtehitten
|
müçtehitlerden
|
| genitive
|
müçtehidin
|
müçtehitlerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müçtehidim
|
müçtehitlerim
|
| 2nd singular
|
müçtehitsin
|
müçtehitlersin
|
| 3rd singular
|
müçtehit
müçtehittir
|
müçtehitler
müçtehitlerdir
|
| 1st plural
|
müçtehidiz
|
müçtehitleriz
|
| 2nd plural
|
müçtehitsiniz
|
müçtehitlersiniz
|
| 3rd plural
|
müçtehitler
|
müçtehitlerdir
|
|