Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish منجم (müneccim), from Arabic مُنَجِّم (munajjim).
Noun
müneccim (definite accusative müneccimi, plural müneccimler)
- astrologer
Declension
Declension of müneccim
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
müneccim
|
müneccimler
|
| definite accusative
|
müneccimi
|
müneccimleri
|
| dative
|
müneccime
|
müneccimlere
|
| locative
|
müneccimde
|
müneccimlerde
|
| ablative
|
müneccimden
|
müneccimlerden
|
| genitive
|
müneccimin
|
müneccimlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müneccimim
|
müneccimlerim
|
| 2nd singular
|
müneccimin
|
müneccimlerin
|
| 3rd singular
|
müneccimi
|
müneccimleri
|
| 1st plural
|
müneccimimiz
|
müneccimlerimiz
|
| 2nd plural
|
münecciminiz
|
müneccimleriniz
|
| 3rd plural
|
müneccimleri
|
müneccimleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müneccimimi
|
müneccimlerimi
|
| 2nd singular
|
müneccimini
|
müneccimlerini
|
| 3rd singular
|
müneccimini
|
müneccimlerini
|
| 1st plural
|
müneccimimizi
|
müneccimlerimizi
|
| 2nd plural
|
münecciminizi
|
müneccimlerinizi
|
| 3rd plural
|
müneccimlerini
|
müneccimlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müneccimime
|
müneccimlerime
|
| 2nd singular
|
müneccimine
|
müneccimlerine
|
| 3rd singular
|
müneccimine
|
müneccimlerine
|
| 1st plural
|
müneccimimize
|
müneccimlerimize
|
| 2nd plural
|
münecciminize
|
müneccimlerinize
|
| 3rd plural
|
müneccimlerine
|
müneccimlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müneccimimde
|
müneccimlerimde
|
| 2nd singular
|
münecciminde
|
müneccimlerinde
|
| 3rd singular
|
münecciminde
|
müneccimlerinde
|
| 1st plural
|
müneccimimizde
|
müneccimlerimizde
|
| 2nd plural
|
münecciminizde
|
müneccimlerinizde
|
| 3rd plural
|
müneccimlerinde
|
müneccimlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müneccimimden
|
müneccimlerimden
|
| 2nd singular
|
münecciminden
|
müneccimlerinden
|
| 3rd singular
|
münecciminden
|
müneccimlerinden
|
| 1st plural
|
müneccimimizden
|
müneccimlerimizden
|
| 2nd plural
|
münecciminizden
|
müneccimlerinizden
|
| 3rd plural
|
müneccimlerinden
|
müneccimlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
müneccimimin
|
müneccimlerimin
|
| 2nd singular
|
münecciminin
|
müneccimlerinin
|
| 3rd singular
|
münecciminin
|
müneccimlerinin
|
| 1st plural
|
müneccimimizin
|
müneccimlerimizin
|
| 2nd plural
|
münecciminizin
|
müneccimlerinizin
|
| 3rd plural
|
müneccimlerinin
|
müneccimlerinin
|
|