măiestrit

Romanian

Etymology

Past participle of măiestri.

Adjective

măiestrit m or n (feminine singular măiestrită, masculine plural măiestriți, feminine and neuter plural măiestrite)

  1. skilfully crafted

Declension

Declension of măiestrit
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite măiestrit măiestrită măiestriți măiestrite
definite măiestritul măiestrita măiestriții măiestritele
genitive-
dative
indefinite măiestrit măiestrite măiestriți măiestrite
definite măiestritului măiestritei măiestriților măiestritelor

Verb

măiestrit (past participle of măiestri)

  1. past participle of măiestri