mărunțit
Romanian
Etymology
Past participle of mărunți.
Noun
mărunțit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | mărunțit | mărunțitul |
| genitive-dative | mărunțit | mărunțitului |
| vocative | mărunțitule | |
Verb
mărunțit (past participle of mărunți)
- past participle of mărunți