męczący

Polish

Etymology

From męczyć +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /mɛnˈt͡ʂɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: mę‧czą‧cy

Adjective

męczący (comparative bardziej męczący, superlative najbardziej męczący, derived adverb męcząco)

  1. arduous, tiresome, tiring, weary
    Synonym: znojny

Declension

Declension of męczący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative męczący męcząca męczące męczący męczące
genitive męczącego męczącej męczącego męczących
dative męczącemu męczącej męczącemu męczącym
accusative męczącego męczący męczącą męczące męczących męczące
instrumental męczącym męczącą męczącym męczącymi
locative męczącym męczącej męczącym męczących

Participle

męczący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of męczyć
adjective
noun
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.