męczennik

Polish

Etymology

From męczyć +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /mɛnˈt͡ʂɛn.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnɲik
  • Syllabification: mę‧czen‧nik

Noun

męczennik m pers (female equivalent męczennica)

  1. martyr

Declension

Declension of męczennik
singular plural
nominative męczennik męczennicy/męczenniki (deprecative)
genitive męczennika męczenników
dative męczennikowi męczennikom
accusative męczennika męczenników
instrumental męczennikiem męczennikami
locative męczenniku męczennikach
vocative męczenniku męczennicy
adjective
  • męczeński
nouns
verbs

Further reading

  • męczennik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • męczennik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.