mızıka

Turkish

Etymology

Borrowing from Italian musica. Doublet of müzik and musiki.

Noun

mızıka (definite accusative mızıkayı, plural mızıkalar)

  1. harmonica

Declension

Declension of mızıka
singular plural
nominative mızıka mızıkalar
definite accusative mızıkayı mızıkaları
dative mızıkaya mızıkalara
locative mızıkada mızıkalarda
ablative mızıkadan mızıkalardan
genitive mızıkanın mızıkaların

Derived terms