műkedvelő
Hungarian
Etymology
mű- (“work of art”) + kedvelő (“lover, enthusiast”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmyːkɛdvɛløː]
- Hyphenation: mű‧ked‧ve‧lő
- Rhymes: -løː
Adjective
műkedvelő (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | műkedvelő | műkedvelők |
| accusative | műkedvelőt | műkedvelőket |
| dative | műkedvelőnek | műkedvelőknek |
| instrumental | műkedvelővel | műkedvelőkkel |
| causal-final | műkedvelőért | műkedvelőkért |
| translative | műkedvelővé | műkedvelőkké |
| terminative | műkedvelőig | műkedvelőkig |
| essive-formal | műkedvelőként | műkedvelőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | műkedvelőben | műkedvelőkben |
| superessive | műkedvelőn | műkedvelőkön |
| adessive | műkedvelőnél | műkedvelőknél |
| illative | műkedvelőbe | műkedvelőkbe |
| sublative | műkedvelőre | műkedvelőkre |
| allative | műkedvelőhöz | műkedvelőkhöz |
| elative | műkedvelőből | műkedvelőkből |
| delative | műkedvelőről | műkedvelőkről |
| ablative | műkedvelőtől | műkedvelőktől |
| non-attributive possessive – singular |
műkedvelőé | műkedvelőké |
| non-attributive possessive – plural |
műkedvelőéi | műkedvelőkéi |
Noun
műkedvelő (plural műkedvelők)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | műkedvelő | műkedvelők |
| accusative | műkedvelőt | műkedvelőket |
| dative | műkedvelőnek | műkedvelőknek |
| instrumental | műkedvelővel | műkedvelőkkel |
| causal-final | műkedvelőért | műkedvelőkért |
| translative | műkedvelővé | műkedvelőkké |
| terminative | műkedvelőig | műkedvelőkig |
| essive-formal | műkedvelőként | műkedvelőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | műkedvelőben | műkedvelőkben |
| superessive | műkedvelőn | műkedvelőkön |
| adessive | műkedvelőnél | műkedvelőknél |
| illative | műkedvelőbe | műkedvelőkbe |
| sublative | műkedvelőre | műkedvelőkre |
| allative | műkedvelőhöz | műkedvelőkhöz |
| elative | műkedvelőből | műkedvelőkből |
| delative | műkedvelőről | műkedvelőkről |
| ablative | műkedvelőtől | műkedvelőktől |
| non-attributive possessive – singular |
műkedvelőé | műkedvelőké |
| non-attributive possessive – plural |
műkedvelőéi | műkedvelőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | műkedvelőm | műkedvelőim |
| 2nd person sing. | műkedvelőd | műkedvelőid |
| 3rd person sing. | műkedvelője | műkedvelői |
| 1st person plural | műkedvelőnk | műkedvelőink |
| 2nd person plural | műkedvelőtök | műkedvelőitek |
| 3rd person plural | műkedvelőjük | műkedvelőik |
Further reading
- műkedvelő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.