Old Norse
Etymology
From Middle Low German mȫgelîk. Cognate to Old English mihtlīċ (mightly) and German möglich.
Noun
mǫguligr
- possible
Declension
Strong declension of mǫguligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligr
|
mǫgulig
|
mǫguligt
|
| accusative
|
mǫguligan
|
mǫguliga
|
mǫguligt
|
| dative
|
mǫguligum
|
mǫguligri
|
mǫguligu
|
| genitive
|
mǫguligs
|
mǫguligrar
|
mǫguligs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligir
|
mǫguligar
|
mǫgulig
|
| accusative
|
mǫguliga
|
mǫguligar
|
mǫgulig
|
| dative
|
mǫguligum
|
mǫguligum
|
mǫguligum
|
| genitive
|
mǫguligra
|
mǫguligra
|
mǫguligra
|
Weak declension of mǫguligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligi
|
mǫguliga
|
mǫguliga
|
| accusative
|
mǫguliga
|
mǫguligu
|
mǫguliga
|
| dative
|
mǫguliga
|
mǫguligu
|
mǫguliga
|
| genitive
|
mǫguliga
|
mǫguligu
|
mǫguliga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligu
|
mǫguligu
|
mǫguligu
|
| accusative
|
mǫguligu
|
mǫguligu
|
mǫguligu
|
| dative
|
mǫguligum
|
mǫguligum
|
mǫguligum
|
| genitive
|
mǫguligu
|
mǫguligu
|
mǫguligu
|
Declension of comparative of mǫguligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
mǫguligara
|
| accusative
|
mǫguligara
|
mǫguligari
|
mǫguligara
|
| dative
|
mǫguligara
|
mǫguligari
|
mǫguligara
|
| genitive
|
mǫguligara
|
mǫguligari
|
mǫguligara
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
| accusative
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
| dative
|
mǫguligurum
|
mǫguligurum
|
mǫguligurum
|
| genitive
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
mǫguligari
|
Strong declension of superlative of mǫguligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligastr
|
mǫguligust
|
mǫguligast
|
| accusative
|
mǫguligastan
|
mǫguligasta
|
mǫguligast
|
| dative
|
mǫguligustum
|
mǫguligastri
|
mǫguligustu
|
| genitive
|
mǫguligasts
|
mǫguligastrar
|
mǫguligasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligastir
|
mǫguligastar
|
mǫguligust
|
| accusative
|
mǫguligasta
|
mǫguligastar
|
mǫguligust
|
| dative
|
mǫguligustum
|
mǫguligustum
|
mǫguligustum
|
| genitive
|
mǫguligastra
|
mǫguligastra
|
mǫguligastra
|
Weak declension of superlative of mǫguligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligasti
|
mǫguligasta
|
mǫguligasta
|
| accusative
|
mǫguligasta
|
mǫguligustu
|
mǫguligasta
|
| dative
|
mǫguligasta
|
mǫguligustu
|
mǫguligasta
|
| genitive
|
mǫguligasta
|
mǫguligustu
|
mǫguligasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
mǫguligustu
|
mǫguligustu
|
mǫguligustu
|
| accusative
|
mǫguligustu
|
mǫguligustu
|
mǫguligustu
|
| dative
|
mǫguligustum
|
mǫguligustum
|
mǫguligustum
|
| genitive
|
mǫguligustu
|
mǫguligustu
|
mǫguligustu
|
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “möguligr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 306; also available at the Internet Archive