maþker
Old Swedish
Etymology
From Old Norse maðkr, from Proto-Germanic *maþô.
Noun
maþker m
Declension
Declension of maþker (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | maþker | maþkrin | maþkar | maþkanir, maþkaner |
| accusative | maþk | maþkin | maþka | maþkana |
| dative | maþki, maþke | maþkinum, maþkenom | maþkum, maþkom | maþkumin, maþkomen |
| genitive | maþks | maþksins | maþka | maþkanna |
Descendants
- Swedish: mask