maceriatus
Latin
Etymology
From māceria (“wall”) + -ātus (“-ed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maː.kɛ.riˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.t͡ʃe.riˈaː.t̪us]
Adjective
māceriātus (feminine māceriāta, neuter māceriātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | māceriātus | māceriāta | māceriātum | māceriātī | māceriātae | māceriāta | |
| genitive | māceriātī | māceriātae | māceriātī | māceriātōrum | māceriātārum | māceriātōrum | |
| dative | māceriātō | māceriātae | māceriātō | māceriātīs | |||
| accusative | māceriātum | māceriātam | māceriātum | māceriātōs | māceriātās | māceriāta | |
| ablative | māceriātō | māceriātā | māceriātō | māceriātīs | |||
| vocative | māceriāte | māceriāta | māceriātum | māceriātī | māceriātae | māceriāta | |
References
- “maceriatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- maceriatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.