maculans
Latin
Etymology
Present active participle of maculō (“stain, make spotted”)
Participle
maculāns (genitive maculantis); third-declension one-termination participle
- staining, spotting.
- defiling, polluting.
- (figuratively) dishonoring.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | maculāns | maculantēs | maculantia | ||
| genitive | maculantis | maculantium | |||
| dative | maculantī | maculantibus | |||
| accusative | maculantem | maculāns | maculantēs maculantīs |
maculantia | |
| ablative | maculante maculantī1 |
maculantibus | |||
| vocative | maculāns | maculantēs | maculantia | ||
1When used purely as an adjective.