madarai
Hungarian
Etymology
madár + -ai (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒdɒrɒji]
- Hyphenation: ma‧da‧rai
Noun
madarai
- third-person singular multiple-possession possessive of madár
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | madarai |
| accusative | — | madarait |
| dative | — | madarainak |
| instrumental | — | madaraival |
| causal-final | — | madaraiért |
| translative | — | madaraivá |
| terminative | — | madaraiig |
| essive-formal | — | madaraiként |
| essive-modal | — | madaraiul |
| inessive | — | madaraiban |
| superessive | — | madarain |
| adessive | — | madarainál |
| illative | — | madaraiba |
| sublative | — | madaraira |
| allative | — | madaraihoz |
| elative | — | madaraiból |
| delative | — | madarairól |
| ablative | — | madaraitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | madaraié |
| non-attributive possessive – plural |
— | madaraiéi |
Latvian
Noun
madarai f
- dative singular of madara