maeremium
Latin
Alternative forms
- meremium, mairemium, maheremium
Etymology
From Anglo-Norman merim, from post-classical Latin materiāmen. See Old French marrien.
Pronunciation
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [meˈrɛː.mi.um]
Noun
maeremium n (genitive maeremiī or maeremī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maeremium | maeremia |
| genitive | maeremiī maeremī1 |
maeremiōrum |
| dative | maeremiō | maeremiīs |
| accusative | maeremium | maeremia |
| ablative | maeremiō | maeremiīs |
| vocative | maeremium | maeremia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).