magaslat
Hungarian
Etymology
From magas (“tall”) + -lat (noun-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒɡɒʃlɒt]
- Hyphenation: ma‧gas‧lat
- Rhymes: -ɒt
Noun
magaslat
- height, elevation, rise, altitude, hill, high ground
- (figuratively, literary) top (generally superior, higher, more developed)
- a helyzet magaslatán ― on top of the situation
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | magaslat | magaslatok |
| accusative | magaslatot | magaslatokat |
| dative | magaslatnak | magaslatoknak |
| instrumental | magaslattal | magaslatokkal |
| causal-final | magaslatért | magaslatokért |
| translative | magaslattá | magaslatokká |
| terminative | magaslatig | magaslatokig |
| essive-formal | magaslatként | magaslatokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | magaslatban | magaslatokban |
| superessive | magaslaton | magaslatokon |
| adessive | magaslatnál | magaslatoknál |
| illative | magaslatba | magaslatokba |
| sublative | magaslatra | magaslatokra |
| allative | magaslathoz | magaslatokhoz |
| elative | magaslatból | magaslatokból |
| delative | magaslatról | magaslatokról |
| ablative | magaslattól | magaslatoktól |
| non-attributive possessive – singular |
magaslaté | magaslatoké |
| non-attributive possessive – plural |
magaslatéi | magaslatokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | magaslatom | magaslataim |
| 2nd person sing. | magaslatod | magaslataid |
| 3rd person sing. | magaslata | magaslatai |
| 1st person plural | magaslatunk | magaslataink |
| 2nd person plural | magaslatotok | magaslataitok |
| 3rd person plural | magaslatuk | magaslataik |
Derived terms
- magaslati
- magaslatú
Further reading
- magaslat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.