maghiran
Romanian
Etymology
Borrowed from German Mageran.
Noun
maghiran m (plural maghirani)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | maghiran | maghiranul | maghirani | maghiranii | |
| genitive-dative | maghiran | maghiranului | maghirani | maghiranilor | |
| vocative | maghiranule | maghiranilor | |||