magian
See also: Magian
Bikol Central
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /maɡiˈʔan/ [ma.ɡiˈʔan̪]
- Hyphenation: ma‧gi‧an
Adjective
magìan (intensified magianon, Basahan spelling ᜋᜄᜒᜀᜈ᜔)
- light, weightless
- Antonym: magabat
Esperanto
Adjective
magian
- accusative singular of magia
Finnish
Noun
magian
- genitive singular of magia
Anagrams
Old English
Etymology
Akin to Old English magan (“to be able to”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɑ.ɡi.ɑn/, [ˈmɑ.ɣi.ɑn]
Verb
magian
- to prevail
Conjugation
Conjugation of magian (weak, class 2)
| infinitive | magian | magienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | magiġe | magode |
| second person singular | magast | magodest |
| third person singular | magaþ | magode |
| plural | magiaþ | magodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | magiġe | magode |
| plural | magiġen | magoden |
| imperative | ||
| singular | maga | |
| plural | magiaþ | |
| participle | present | past |
| magiende | (ġe)magod | |