magism
See also: Magism
Romanian
Etymology
Borrowed from French magisme. By surface analysis, mag + -ism.
Noun
magism n (uncountable)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | magism | magismul | magisme | magismele | |
| genitive-dative | magism | magismului | magisme | magismelor | |
| vocative | magismule | magismelor | |||