magneticus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maŋˈneː.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [maɲˈɲɛː.t̪i.kus]
Adjective
magnēticus (feminine magnētica, neuter magnēticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | magnēticus | magnētica | magnēticum | magnēticī | magnēticae | magnētica | |
| genitive | magnēticī | magnēticae | magnēticī | magnēticōrum | magnēticārum | magnēticōrum | |
| dative | magnēticō | magnēticae | magnēticō | magnēticīs | |||
| accusative | magnēticum | magnēticam | magnēticum | magnēticōs | magnēticās | magnētica | |
| ablative | magnēticō | magnēticā | magnēticō | magnēticīs | |||
| vocative | magnētice | magnētica | magnēticum | magnēticī | magnēticae | magnētica | |
Related terms
Descendants
- Asturian: magnéticu
- Catalan: magnètic
- Czech: magnetický
- French: magnétique
- Galician: magnético
- Italian: magnetico
- Occitan: magnetic
- Piedmontese: magnétich
- Portuguese: magnético
- Romanian: magnetic
- Spanish: magnético