magnetkompass
Swedish
Etymology
Compound of magnet + kompass.
Noun
magnetkompass c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | magnetkompass | magnetkompass |
| definite | magnetkompassen | magnetkompassens | |
| plural | indefinite | magnetkompasser | magnetkompassers |
| definite | magnetkompasserna | magnetkompassernas |