magnificentior
Latin
Adjective
magnificentior (comparative, neuter magnificentius); third declension
- comparative degree of magnificus
Declension
Third-declension comparative adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | magnificentior | magnificentius | magnificentiōrēs | magnificentiōra | |
| genitive | magnificentiōris | magnificentiōrum | |||
| dative | magnificentiōrī | magnificentiōribus | |||
| accusative | magnificentiōrem | magnificentius | magnificentiōrēs magnificentiōrīs |
magnificentiōra | |
| ablative | magnificentiōre magnificentiōrī |
magnificentiōribus | |||
| vocative | magnificentior | magnificentius | magnificentiōrēs | magnificentiōra | |