magudaris
Latin
Alternative forms
- magydaris
Etymology
Borrowed from Ancient Greek μαγύδαρις (magúdaris).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maˈɡʊ.da.rɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [maˈɡuː.d̪a.ris]
Noun
magudaris f (genitive magudaris); third declension
Declension
Third-declension noun (i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | magudaris | magudarēs |
| genitive | magudaris | magudarium |
| dative | magudarī | magudaribus |
| accusative | magudarem | magudarēs magudarīs |
| ablative | magudare | magudaribus |
| vocative | magudaris | magudarēs |
References
- “magudaris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- magudaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.