majmaik
Hungarian
Etymology
majom + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒjmɒjik]
- Hyphenation: maj‧ma‧ik
Noun
majmaik
- third-person plural multiple-possession possessive of majom
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | majmaik |
| accusative | — | majmaikat |
| dative | — | majmaiknak |
| instrumental | — | majmaikkal |
| causal-final | — | majmaikért |
| translative | — | majmaikká |
| terminative | — | majmaikig |
| essive-formal | — | majmaikként |
| essive-modal | — | majmaikul |
| inessive | — | majmaikban |
| superessive | — | majmaikon |
| adessive | — | majmaiknál |
| illative | — | majmaikba |
| sublative | — | majmaikra |
| allative | — | majmaikhoz |
| elative | — | majmaikból |
| delative | — | majmaikról |
| ablative | — | majmaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | majmaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | majmaikéi |