maktutövning
Swedish
Etymology
Compound of makt + utövning. Cognate of German Machtausübung.
Noun
maktutövning c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | maktutövning | maktutövnings |
definite | maktutövningen | maktutövningens | |
plural | indefinite | — | — |
definite | — | — |