maktutövning
Swedish
Etymology
Compound of makt + utövning. Cognate of German Machtausübung.
Noun
maktutövning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | maktutövning | maktutövnings |
| definite | maktutövningen | maktutövningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |