maleficiarius

Latin

Etymology

From maleficium +‎ -ārius.

Pronunciation

Noun

maleficiārius m (genitive maleficiāriī or maleficiārī); second declension

  1. (Medieval Latin) evil-doer; one who harms, hurts
    Synonym: malefactor
    • 1678, Jus Canonicum[1], Joannis Caspari Bencard, page 148:
      Nam poteſt quis maleficiarius eſſe reſpectu unius, & non alterius
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative maleficiārius maleficiāriī
genitive maleficiāriī
maleficiārī1
maleficiāriōrum
dative maleficiāriō maleficiāriīs
accusative maleficiārium maleficiāriōs
ablative maleficiāriō maleficiāriīs
vocative maleficiārie maleficiāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References

  • Antonius Bartal (1901) Glossarium Mediae Et Infimae Latiniatis Regni Hungariae[2] (in Latin), page 401