malmeritare
Italian
Verb
malmeritàre (first-person singular present malmèrito, first-person singular past historic malmeritài, past participle malmeritàto, auxiliary avére)
- to forfeit
- Synonym: demeritare
Conjugation
Conjugation of malmeritàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | malmeritàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | malmeritàndo | |||
| present participle | malmeritànte | past participle | malmeritàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | malmèrito | malmèriti | malmèrita | malmeritiàmo | malmeritàte | malmèritano |
| imperfect | malmeritàvo | malmeritàvi | malmeritàva | malmeritavàmo | malmeritavàte | malmeritàvano |
| past historic | malmeritài | malmeritàsti | malmeritò | malmeritàmmo | malmeritàste | malmeritàrono |
| future | malmeriterò | malmeriterài | malmeriterà | malmeriterémo | malmeriteréte | malmeriterànno |
| conditional | malmeriterèi | malmeriterésti | malmeriterèbbe, malmeriterébbe | malmeriterémmo | malmeriteréste | malmeriterèbbero, malmeriterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | malmèriti | malmèriti | malmèriti | malmeritiàmo | malmeritiàte | malmèritino |
| imperfect | malmeritàssi | malmeritàssi | malmeritàsse | malmeritàssimo | malmeritàste | malmeritàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| malmèrita | malmèriti | malmeritiàmo | malmeritàte | malmèritino | ||
| negative imperative | non malmeritàre | non malmèriti | non malmeritiàmo | non malmeritàte | non malmèritino | |